یکی از موضوعات مهم در طراحی لرزهای سازه ها، تعیین ضریب رفتار می باشد که آیین نامه ها به منظور بهرهمندی از عملکرد غیرارتجاعی سازه ها از آن استفاده می کنند. ضریب رفتار به عواملی همچون شکلپذیری، میرایی، اضافه مقاومت، درجه نامعینی و ... بستگی دارد. براي مقاصد مختلف طراحي، محاسبه تغييرمكان جانبي واقعي سازه ها، شامل قسمت ارتجاعي و قسمت غير ارتجاعي، ضروري می باشد. آییننامههای لرزهاي برای تعیین حداکثر تغييرمكان جانبي واقعی سازه ها از ضریب تشدید تغییر مکان استفاده میکنند. هدف اصلی این پروژه، ارزیابی اثرات ارتفاع سازه و طول تیر پیوند روی ضرایب طراحی لرزهای شامل ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییر مکان در سازه های فولادی با سیستم مهاربندی شده دوگانه واگرا می باشد. با توجه به اینکه رفتار لرزهای سیستمهای مهاربندی شده دوگانه واگرا به طول تیر پیوند آنها بستگی دارد، بایستی چند مدل سازهای با سیستم مهاربندی شده دوگانه واگرا با طولهای مختلف برای تیر پیوند و با تعداد طبقات مختلف در نظر گرفته شود. آیین نامه های رایج مقادیر ثابتی را برای ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییر مکان در قابهای فولادی با سیستم مهاربندی شده دوگانه واگرا پیشنهاد کرده اند. با توجه به اینکه رفتار این نوع سازه ها تا حد زیادی تحت تاثیر تیر پیوند می باشد، بنابراین به نظر می رسد که ارائه یک ضریب رفتار ثابت و نیز یک ضریب تشدید تغییرمکان واحد برای تمام قاب های مهاربندی شده دوگانه واگرا در آیین نامه ها مناسب نبوده و می بایست اثرات ارتفاع و طول تیر پیوند در ارائه ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییرمکان دخالت داده شوند.
توضیحات بیشتر
نتیجه گیری
نوع تسلیم تیر پیوند (برشی یا خمشی ) روی زمان تناوب سازه تاثیرگذار میباشد و با افزایش طول تیر پیوند، زمان تناوب سازه افزایش مییابد.
رابطه ارائه شده برای تعیین زمان تناوب سازههای فولادی با سیستم مهاربندی شده دوگانه واگرا توسط آییننامه ASCE 7-10، صرفاً بر اساس ارتفاع سازه میباشد. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهاد میشود که تأثیر طول تیر پیوند در تعیین زمان تناوب سازههای مهاربندیشده دوگانه واگرا در نظر گرفته شود.
با افزایش ارتفاع و همچنین با افزایش طول تیر پیوند، ضریب شکلپذیری و ضریب کاهش ناشی از شکلپذیری کاهش مییابد.
طول تیر پیوند، پارامتر بسیار مهمی در افزایش شکلپذیری در سازههای مهاربندی شده دوگانه واگرا میباشد.
تغییرات طول تیر پیوند و ارتفاع سازه تأثیر کمی بر میزان ضریب اضافه مقاومت دارند. در کل میزان تغییرات ضریب اضافه مقاومت، نسبت به تغییرات ضریب شکلپذیری، خیلی کمتر است.
ضریب رفتار با افزایش ارتفاع و همچنین با افزایش طول تیر پیوند، کاهش مییابد. اختلاف زیادی بین مقادیر بدست آمده برای ضریب رفتار وجود دارد و در تمامی مدلها ضریب رفتار از مقدار 8 که آییننامه ASCE-7برای طرح این سیستمها مطرح میکند، کمتر است.
ضریب تشدید تغییر مکان با افزایش ارتفاع و همچنین با افزایش طول تیر پیوند، کاهش مییابد.عدم محاسبه صحیح درز انقطاع و همچنین عدم کنترل صحیح جابجایی نسبی طبقات .
در کل در نظر گرفتن یک ضریب رفتار واحد و نیز یک ضریب تشدید تغییرمکان واحد برای تمام قابهای مهاربندی شده دوگانه واگرا در آییننامهها مناسب نبوده و میبایست اثرات طول تیر پیوند و ارتفاع سازه در ارائه ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییرمکان دخالت داده شوند.
با توجه به بررسیهای انجام گرفته روابطی برای محاسبه ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییرمکان در سازههای مهاربندی شده دوگانه واگرا پیشنهاد میشوند.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam iaculis egestas laoreet. Etiam faucibus massa sed risus lacinia in vulputate dolor imperdiet. Curabitur pharetra, purus a commodo dignissim, sapien nulla tempus nisi, et varius nulla urna at arcu.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam iaculis egestas laoreet. Etiam faucibus massa sed risus lacinia in vulputate dolor imperdiet. Curabitur pharetra, purus a commodo dignissim, sapien nulla tempus nisi, et varius nulla urna at arcuLorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam iaculis egestas laoreet. Etiam faucibus massa sed risus lacinia in vulputate dolor imperdiet. Curabitur pharetra, purus a commodo dignissim, sapien nulla tempus nisi, et varius nulla urna at arcu.