هدف از این تحقیق ارائه مدلی برای بهبود در عملکرد چرخدنده مارپیچ با استفاده از بهینه سازی طراحی و شرایط کاری آن می باشد. تابع هدف در مدل حاضر، کاهش ضریب اصطکاک و در نتیجه کاهش سایش و هدررفت انرژی درنظر گرفته شده است. تحلیل درگیری و روانکاری چرخدنده مارپیچ، به ترتیب توسط معیار انرژی پتانسیل الاستیک مینیمم و روش تقسیم بار جانسون انجام شده است. این کار بـر مبنای دو فـرض اصلی صورت گرفتـه است. چـرخدنـده مارپیـچ از تعـداد محدودی چرخدنـده سادهی باریک تشکیـل شده که هر یک نسبت به دیگری به میزان زاویه کوچکی دوران داشته است. فرض دوم هم جایگزینی دو استوانه در تماس به جای هرنقطه از تماس دو چرخدنده میباشد. برای بهینه سازی، بازهی تعدادی از پارامترهای هندسی و شرایط کاری، تعیین می شوند. روش بهینهسازی در این مقاله، اجتماع ذرات نیچینگ ممتیک، میباشد که یک نسخه بهبود یافته ابتکاری بوده و قدرت بالایی در پیدا کردن مینیمم اصلی از میان مینیم های محلی دارا میباشد. ویژگی مدل ارائه شده در پژوهش حاضر، قدرت پاسخگویی سریع و کاهش ضریب اصطکاک در چرخدندههای مارپیچ تا حد قابل قبول میباشد.
مقالات | |
حجم فایل | 851 کیلوبایت |
زبان مقاله | فارسی |
سال انتشار | 1393 |
محل انتشار | هشتمین همایش دانشجویی مهندسی مکانيک ايران |
مشخصات کلی | |
تعداد صفحات | 6 |
تعداد صفحات محصول | 1-20 |
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam iaculis egestas laoreet. Etiam faucibus massa sed risus lacinia in vulputate dolor imperdiet. Curabitur pharetra, purus a commodo dignissim, sapien nulla tempus nisi, et varius nulla urna at arcu.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam iaculis egestas laoreet. Etiam faucibus massa sed risus lacinia in vulputate dolor imperdiet. Curabitur pharetra, purus a commodo dignissim, sapien nulla tempus nisi, et varius nulla urna at arcuLorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam iaculis egestas laoreet. Etiam faucibus massa sed risus lacinia in vulputate dolor imperdiet. Curabitur pharetra, purus a commodo dignissim, sapien nulla tempus nisi, et varius nulla urna at arcu.