از مهمترین قسمت­های یک قاب خمشی فولادی که پایداری و نوع رفتار قاب خمشی را مشخص می ­نماید، اتصالات مورد استفاده در آنها می­باشد. پس از زلزله نورتریج یکی از دیدگاه­ هایی که جهت اصلاح و مرمت اتصالات قاب­های خمشی مطرح شد، روش تضعیف ناحیه از تیر اتصال می­ باشد. در این پژوهش ابتدا نسل جدیدی از اتصالات با مقطع کاهش یافته تیر توسط سوراخ که مشهور به اتصالDFC )Flange Connection(Drilled  است، را از نظر پارامترهای طراحی شامل پارامترهای فاصله اولین سوراخ از بر اتصال‌، فاصله سوراخ­ها از هم‌، تعداد سوراخ­ها‌، نحوه چیدمان سوراخ‌ها و قطر سوراخ‌ها مورد بررسی و ارزیابی قرار داده ­ایم. در ادامه مقایسه­ ای از نظر رفتار لرزه ­ای و میزان شاخص ­های خسارت جوش نفوذی اتصال DFC با دو نوع اتصال پیشنهاد شده در آیین نامه­ های ساختمانی برای قاب های خمشی ویژه که شامل اتصال WUF (Welded Unreinforced Flange‌) و  (Reduce Beam Section) RBS می ­باشد، صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از مدل سازی عددی اجزاء محدود توسط نرم افزار ANSYS نشان داد اتصال DFC دارای چیدمان سوراخ‌های کوچک به بزرگ با رعایت ضوابط خواص طراحی سوراخ ­ها می‌تواند جایگزین اتصال RBS که توصیه شده برای قاب­های خمشی ویژه است‌، بشود‌.

آنچه در این کد خواهید آموخت:

با افزایش میزان کاهش مقطع بال رفتار اتصال نیز از نظر جذب لنگر نهایی و کاهش شاخص های خسارت افزایش پیدا می کند .

تاثیر روش کاهش مقطع بال برای کاهش شاخص های خسارت در جوش نفوذی در گوشه های جوش از سایر نقاط بیشتر می باشد .

اتصالDFC   که چیدمان نوع سوراخ های آن از کوچک به بزرگ باشد دارای بهترین پاسخ های عملکردی از نظر جذب لنگر و همچنین کاهش میزان شاخص های خسارت در جوش نفوذی می باشند.

برای طراحی اتصال DFC   بهتر است که تعداد سه ردیف سوراخ جهت کاهش مقطع تیر استفاده شود زیرا بهترین پاسخ ها از نظر کاهش میزان شاخص های خسارت در جوش نفوذی مربوط به اتصال با سه ردیف سوراخ می باشد  

نکات و الزامات:

در طراحی اتصال DFC  لازم است که فاصله اولین سوراخ از بر اتصال را در بازه قرار داشته باشد تا بتواند از نظر کاهش میزان شاخص های خسارت شبیه اتصال  RBS  رفتار نماید 

در طراحی اتصال DFC  لازم است که فاصله  میان سوراخ ها به صورت برابر و دارای اندازه ای به  مجموع             باشد تا بتواند  بیشترین جذب لنگر و کمترین مقادیر شاخص خسارت را به طور هم زمان حاصل نماید 

در طراحی اتصال DFC  با چیدمان سوراخ های کوچک به بزرگ لازم است که نسبت میان قطر بزرگترین سوراخ به کوچک ترین سوراخ در بازه (1/3 الی 1/8 ) قرار داشته باشد