از آنجا که تشخیص محدوده پرش هیدرولیکی به علت وجود جریانهای آشفته و تشکیل گردابهای کوچک و همچنین هوای محبوس شده امری بسیار مشکل میباشد؛ محل وقوع پرش با کوچکترین تغییر در اعماق بالادست و پاییندست دچار تغییر میشود. همچنین، طول پرش به عنوان یکی از پارامترهای حساس در طراحی بوده و در حالت کلی با استفاده از تحلیلهای ریاضی قابل محاسبه نمیباشد و عمدتا با نتایج تجربی و آزمایشگاهی به دست میآید. در این تحقیق سعی شده که با ارائه یک مدل تحلیلی به تبدیل جریان و کاهش انرژی آب به صورت تدریجی و به آرامی بدون وقوع پرش هیدرولیکی پرداخته شود. بدین منظور با تعریف یک سازه تبدیل مناسب در ناحیه انتقال و همچنین با انجام فرضیاتی مناسب* جریان بدون ایجاد پرش هیدرولیکی از حالت فوق بحرانی به حالت زیر بحرانی تبدیل میگردد.
مقالات | |
حجم فایل | 239 کیلوبایت |
زبان مقاله | فارسی |
سال انتشار | 1389 |
محل انتشار | پنجمین کنگره ملی مهندسی عمران |
مشخصات کلی | |
تعداد صفحات | 8 |
تعداد صفحات محصول | 1-20 |
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam iaculis egestas laoreet. Etiam faucibus massa sed risus lacinia in vulputate dolor imperdiet. Curabitur pharetra, purus a commodo dignissim, sapien nulla tempus nisi, et varius nulla urna at arcu.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam iaculis egestas laoreet. Etiam faucibus massa sed risus lacinia in vulputate dolor imperdiet. Curabitur pharetra, purus a commodo dignissim, sapien nulla tempus nisi, et varius nulla urna at arcuLorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam iaculis egestas laoreet. Etiam faucibus massa sed risus lacinia in vulputate dolor imperdiet. Curabitur pharetra, purus a commodo dignissim, sapien nulla tempus nisi, et varius nulla urna at arcu.